اساسنامه سازمان توسعه تجارت ایران‌

اساسنامه سازمان توسعه تجارت که در تاریخ : ۱۳۸۳.۰۶.۱۸ به تصویب رسیده است

وزارت بازرگانی ـ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور

هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۳.۴.۲۱ بنا به پیشنهاد مشترک شماره ۱.۷۷۴۰ مورخ ۱۳۸۳.۴.۲۰وزارت بازرگانی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و به استناد ماده (۶) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی‌،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۷۹ ـ اساسنامه سازمان توسعه تجارت ایران را به شرح‌زیر تصویب نمود:

فصل اول – کلیات سازمان توسعه تجارت

ماده ۱ ـ سازمان توسعه تجارت ایران که در این اساسنامه «سازمان‌» نامیده می‌شود از ادغام مرکز توسعه‌صادرات ایران در مرکز تهیه و توزیع کالا تشکیل گردیده و طبق مقررات این اساسنامه اداره خواهد شد.

ماده ۲ ـ سازمان دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده و به صورت مؤسسه دولتی وابسته به وزارت بازرگانی‌اداره می‌شود و دارای مقررات مالی‌، معاملاتی‌، اداری و استخدامی خاص می‌باشد و از شمول قانون و مقررات‌عمومی مربوط به دستگاههای دولتی و قانون محاسبات عمومی مستثنی است‌.

ماده ۳ ـ مرکز سازمان در تهران است و سازمان می‌تواند بر حسب مورد و نیاز در داخل و خارج از کشور، دفتربازرگانی یا نمایندگی تأسیس نماید. هر یک از دفاتر بازرگانی و نمایندگیهای مزبور می‌توانند درصورت تفویض‌اختیار کلیه وظایف سازمان را در حوزه مأموریت خود انجام دهند.

فصل دوم – اهداف و وظایف سازمان توسعه تجارت

ماده ۴ ـ اهداف سازمان عبارتست از :
توسعه تجارت خارجی‌، بازاریابی‌، تبلیغ و گسترش بازارهای جهانی کالا و خدمات صادراتی کشور، فراهم‌آوردن موجبات توسعه بنگاههای تجاری و افزایش توانمندی آنها به منظور توسعه صادرات غیرنفتی و بهبود ترازبازرگانی‌، اطلاع‌رسانی تجاری و انجام اقدامات لازم به منظور روان سازی حذف تشریفات زاید تجاری و همچنین‌تهیه و تنظیم قوانین و مقررات مناسب برای فعالیتهای تجاری و توسعه همکاریهای دوجانبه‌، چندجانبه و منطقه‌ای‌با سایر کشورها و نیز ارایه تسهیلات و کمک برای توسعه صادرات و ارتقای کیفی کالاها و خدمات با توجه به‌مزیت‌های نسبی و رقابتی کشور.

ماده ۵ ـ وظایف سازمان عبارتست از سیاستگذاری‌، حمایت‌، پشتیبانی‌، برقراری تسهیلات و ایجادزیرساختهای ضروری در امر توسعه تجارت و سایر موارد که به شرح زیر می‌باشد:
۱ ـ مطالعه و بررسی بازارهای جهانی و تجزیه و تحلیل فعالیت آنها به منظور استفاده در برنامه‌ریزیهای تجارت‌خارجی‌.
۲ ـ مطالعه و بررسی کالاها و خدمات قابل صدور و توانمندیهای صادراتی کشور.

۳ ـ اطلاع‌رسانی به صادرکنندگان و واردکنندگان کالا و خدمات‌.
۴ ـ ارایه خدمات مشاوره‌ای‌، بازاریابی و آموزشی به صادرکنندگان و واردکنندگان‌.
۵ ـ کمک و مساعدت به شرکتها و تشکلهای تجاری در زمینه‌های بیمه‌، حمل و نقل‌، امور بانکی‌، امور گمرکی‌ ،ضمانت صادرات و روشهای نوین تجاری از طریق طرح موضوع با نهادها و سازمانهای ذی‌ربط و پیگیری آنها.
۶ ـ برگزاری سمینارها و کارگاههای آموزشی در خصوص موضوعات مرتبط با امر تجارت و به منظور فرصتهای‌تجاری و سرمایه‌گذاری جمهوری اسلامی ایران در داخل و سایر کشورها.

۷ ـ ارایه آموزشهای کاربردی به منظور بالابردن مهارت و افزایش توانمندیهای بازرگانان کشور در عرصه تجارت‌جهانی‌.
۸ ـ تولید هرگونه نرم‌افزار به زبانهای مختلف جهت معرفی فرصتهای تجاری و سرمایه‌گذاری در کشور و معرفی‌کالا و خدمات صادراتی کشور به سایر کشورها.
۹ ـ حمایت و هدایت سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی در جهت دستیابی به اهداف توسعه تجارت کشور.
۱۰ ـ کمک و پشتیبانی و تسهیل در امور مربوط به تبادل دانش فنی و تکنولوژی بین واحدهای تولیدی و صادراتی‌و بنگاههای اقتصادی جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها.
۱۱ ـ بررسی در مورد مناقصات بازار داخلی و بین‌المللی و سایر کشورها جهت اعلام به صادرکنندگان خدمات‌فنی و مهندسی کشور و بالعکس‌.

۱۲ ـ تلاش جهت تشویق صادرکنندگان و بنگاههای تجاری در راستای تحقق اهداف تجارت خارجی‌.
۱۳ ـ آشنا نمودن بنگاههای اقتصادی و تجاری با روشهای نوین تبلیغات‌، بازاریابی و مبادلات تجاری‌.
۱۴ ـ انجام همکاریهای لازم و ارایه مشاوره‌های تخصصی با بنگاههای صادراتی کشور در جهت انعقادقراردادهای بین‌المللی تجاری‌.
۱۵ ـ هماهنگی و انجام همکاریهای لازم با سازمانها و نهادهای مرتبط با تجارت خارجی در داخل و سایرکشورها.
۱۶ ـ برگزاری کمیسیونهای مشترک اقتصادی‌، بازرگانی با کشورهای مختلف و پیگیری امور مرتبط با این‌کمیسیونها.
۱۷ـ انجام کلیه امور اجرایی درخصوص صدور یا تمدید کارت بازرگانی‌.

۱۸ ـ انجام اقدامات لازم به منظور ثبت سفارش ورود کالا و دریافت کارمزدهای مربوط بر طبق مقررات‌.
۱۹ـ تهیه بسته های مناسب حمایتی و تشویقی از صادرات کالا و خدمات‌.
۲۰ـ برنامه‌ریزی در جهت بین‌المللی کردن بنگاههای تجاری کشور.
۲۱ـ فراهم نمودن زمینه‌های مناسب جهت جلب توجه جهانگردان به کالاها و فرآورده‌های تولیدی داخل‌کشور.
۲۲ ـ ارایه خدمات مشاوره‌ای و کمک به تحقیقات درخصوص بسته‌بندی کالا و رعایت استانداردهای جهانی‌کیفیت جهت حضور مؤثر بنگاههای ایرانی در بازارهای جهانی‌.
۲۳ – ارایه خدمات مشاوره‌ای و کمک به افزایش استانداردهای حمل کالا و کاهش هزینه‌های حمل به بازارهای‌هدف‌.

۲۴ ـ نظارت کامل بر رفتار تجار جهت ایجاد فضای سالم رقابتی و کسب و کار منصفانه و جلوگیری از رفتار سوءتجاری و اعمال محدودکننده فعالیتهای رقابتی‌.
۲۵ ـ ارایه طرق مناسب به منظور حل اختلاف و داوریهای بین‌المللی در خصوص موضوعات قابل پیگیری بین‌تجار، بنگاههای اقتصادی داخلی و شرکتهای خارجی‌.
۲۶ـ اعزام هیأتهای تجاری و بازاریابی به منظور بررسی زمینه‌های لازم برای انعقاد قراردادهای تجاری‌.
۲۷ـ انعقاد قراردادهای بازرگانی با سایر کشورها.
۲۸ ـ اجرای یادداشتهای تفاهم‌، موافقتنامه‌ها و قراردادهای تجاری و برگزاری کمیسیون مشترک با سایرکشورها.

۲۹ ـ ارایه اطلاعات مربوط به سرمایه‌گذاری در بنگاههای اقتصادی ایران به شرکتهای خارجی و بالعکس‌.
۳۰ ـ ایجاد ارتباط بین خریداران خارجی و صادرکنندگان داخلی و اطلاع‌رسانی به موقع در این خصوص‌.
۳۱ ـ سیاست‌گذاری درخصوص برگزاری نمایشگاههای بین‌المللی و داخلی در جهت توسعه صادرات‌غیرنفتی‌، تبادل دانش فنی و ارتقای کمی و کیفی محصولات داخلی و صدور مجوز برگزاری نمایشگاههای‌بین‌المللی و تخصصی و یا اختصاصی در داخل و سایر کشورها و ارایه خدمات و تسهیلات لازم در این زمینه‌.
۳۲ ـ دعوت از بازرگانان و نمایندگان تجاری کشورها و مؤسسات تجاری خارجی جهت آشنا نمودن آنان بافرصتهای بازار، کالا و خدمات کشور.

۳۳ ـ توسعه و تقویت اتحادیه‌ها و تشکلهای تجاری کشور و ساماندهی امور مربوط به آنها.
۳۴ ـ تشویق واحدهای تولیدی ـ تجاری و بنگاههای اقتصادی کشور به گسترش فعالیتهای برون مرزی وصادراتی و ارایه هرگونه کمک و خدمات لازم به آنها به منظور توسعه صادرات غیرنفتی‌.

۳۵ ـ کوشش جهت تعمیق فرهنگ صادراتی در بنگاههای اقتصادی کشور.
۳۶ ـ بسترسازی به منظور توسعه صادرات خدمات به ویژه خدمات فنی و مهندسی‌.
۳۷ ـ همکاری با سازمانهای توسعه تجارت دیگر کشورها و اتاقهای بازرگانی و صنایع و معادن و تعاون کشور.
۳۸ ـ ارتباط‌، همکاری و تبادل اطلاعات با نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور ونمایندگیهای خارجی مقیم ایران‌.
۳۹ ـ بررسی و انجام اقدامات لازم به منظور تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات کشور و اصلاحات مربوط‌به آن و نظارت بر حسن اجرای آن‌.

۴۰ ـ بررسی و انجام اقدامات لازم به منظور تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات کشور و اصلاحات مربوط‌به آن و نظارت بر حسن اجرای آن‌.(۱)
۴۱ ـ بررسی مشکلات و تنگناههای تجاری کشور و ارایه راهکارهای اجرایی به منظور رفع آن‌.
۴۲ ـ ایجاد نمایندگیهای سازمان توسعه تجارت در سایر کشورها و اعزام وابسته‌های بازرگانی به کشورهای‌هدف و نظارت بر فعالیتهای نمایندگیها و رایزنهای بازرگانی‌.
۴۳ ـ برپایی غرفه اطلاع‌رسانی در نمایشگاههای داخلی و خارجی‌.
تبصره ۱ ـ علاوه بر وظایف مندرج در ماده (۵)، کلیه وظایف و اختیاراتی که به موجب قوانین و مقررات‌به‌عهده مرکز توسعه صادرات ایران محول شده است به سازمان توسعه تجارت ایران منتقل می‌شود.(۲)

فصل سوم – ارکان سازمان توسعه تجارت

ماده ۶ ـ ارکان سازمان به شرح زیر می‌باشد:
الف ـ شورای سیاستگذاری
ب ـ رییس کل

ماده ۷ ـ شورای سیاستگذاری سازمان مرکب از ۱۱ عضو به شرح زیر است‌:
۱ – وزیر بازرگانی (رییس شورا)
۲ ـ معاون وزیر صنایع و معادن
۳ – معاون وزیر جهادکشاورزی
۴ – رییس کل سازمان (نایب رییس و دبیر شورا)
۵ – رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران
۶ – رییس اتاق تعاون
۷ – سه نفر از افراد صاحب نظر در امور تجارت‌، صنعت و کشاورزی از بخش خصوصی به پیشنهاد رییس کل و باحکم وزیر بازرگانی‌.
۸ – دو نفر از اساتید دانشگاه در رشته‌های مرتبط با اهداف سازمان به پیشنهاد رییس کل و با حکم وزیر بازرگانی‌.
تبصره – ترتیب تشکیل جلسات و چگونگی اتخاذ تصمیم شورا براساس آیین‌نامه‌ای است که به تصویب شوراخواهد رسید.

ماده ۸ ـ وظایف و اختیارات شورای سیاستگذاری سازمان به شرح زیر می‌باشد:
۱ – تصویب خط‌مشی و سیاست کلی سازمان‌.
۲ – رسیدگی و تأیید پیشنهاد رییس کل در مورد برنامه‌های سالانه سازمان‌.
۳ – رسیدگی و تأیید گزارش سالانه سازمان‌.
۴ – بررسی و تصویب بودجه سالانه سازمان به منظور ارایه به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.

۵ – رسیدگی و تأیید آیین‌نامه‌های مالی‌، معاملاتی و سایر آیین‌نامه‌های مربوط در چارچوب قوانین و مقررات‌مربوط‌.
۶ – اتخاذ تصمیم در مورد تأسیس یا تعطیل دفاتر بازرگانی و نمایندگیهای سازمان در داخل و خارج از کشور وپیشنهاد به هیأت وزیران جهت تصویب در مورد تأسیس دفاتر بازرگانی و نمایندگی‌های سازمان در خارج از کشور.
۷ – بررسی و تأیید پیشنهاد تسهیلات تجاری و مشوقهای صادراتی جهت تصویب مراجع مربوط‌.
۸ – ارایه نظر نسبت به پیشنهادهای رییس کل سازمان و سایر اعضا.

ماده ۹ – رییس کل سازمان از بین افراد صاحب نظر در امور اقتصادی و بازرگانی دارای تحصیلات دانشگاهی وسوابق اجرایی مربوط و با حکم وزیر بازرگانی به این سمت منصوب می‌گردد و مسؤول حسن جریان کلیه امور وحفظ حقوق و منافع اموال سازمان می‌باشد.
رییس کل سازمان معاون وزیر بازرگانی می‌باشد.

ماده ۱۰ – وظایف و اختیارات رییس کل سازمان به شرح زیر است‌:
۱ – اجرای وظایف مندرج در ماده (۵) این اساسنامه‌.
۲ – اخذ تصمیم و صدور دستور درباره کلیه امور مالی‌، اداری و استخدامی سازمان در حدود تشکیلات وبودجه مصوب و مقررات مربوط و امضای کلیه نامه‌ها و مکاتبات‌.
۳ – تهیه و تدوین مقررات داخلی و آیین‌نامه‌های مالی‌، معاملاتی‌، استخدامی و سایر آیین‌نامه‌های اجرایی لازم‌و پیشنهاد برای اتخاذ تصمیم به شورای سیاستگذاری سازمان و اجرای آنها پس از تصویب هیأت وزیران‌.

۴ ـ تهیه تشکیلات سازمان و پیشنهاد آن به وزیر بازرگانی جهت ارایه به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به‌منظور تأیید آن‌.
۵ ـ پیشنهاد تسهیلات تجاری و مشوقهای صادراتی به شورای سیاستگذاری سازمان و نظارت بر حسن اجرای‌آن پس از تصویب مراجع ذی‌ربط‌.

۶ ـ تهیه و تنظیم گزارش مالی و پیشنهاد بودجه سازمان به شورای سیاستگذاری سازمان‌.
۷ ـ نصب و عزل کارکنان سازمان بر طبق قوانین و مقررات مربوط و براساس تشکیلات مصوب‌.
۸ ـ نمایندگی سازمان در مقابل اشخاص و مؤسسات خصوصی و عمومی اعم از داخلی و خارجی با حقانتخاب وکیل‌.
۹ ـ ارجاع دعاوی به داوری و تعیین داور و پایان دادن دعاوی به صلح با رعایت اصل (۱۳۹) قانون اساسی‌جمهوری اسلامی ایران‌.
۱۰ـ معرفی امضاهای مجاز برای استفاده از حسابهای بانکی‌.

۱۱ ـ ایجاد یا خرید ساختمان اداری و سایر تأسیسات و تجهیزات فنی در چارچوب برنامه‌ها و بودجه مصوب‌.
۱۲ ـ انجام اقدامات لازم به منظور برقراری ارتباط با تشکلهای صادراتی و تجاری اعم از داخلی و خارجی درجهت تحقق اهداف سازمان‌.
۱۳ ـ پیشنهاد وظایف و مأموریتهای جدید سازمان به شورای سیاستگذاری‌.

ماده ۱۱ ـ کلیه قراردادها و اسناد تعهدآور می‌باید به امضای رییس کل سازمان برسد.

ماده ۱۲ ـ رییس کل سازمان می‌تواند به مسؤولیت خود تمام یا قسمتی از اختیارات و وظایف خود را به هر یک‌از کارکنان سازمان تفویض نماید.
تبصره ـ تفویض اختیارات موضوع ماده فوق نافی مسؤولیتهای نهایی و پاسخگویی رییس کل به مراجع‌ذی‌صلاح نمی‌باشد.

فصل چهارم ـ امور مالی سازمان توسعه تجارت

ماده ۱۳ ـ سال مالی سازمان از اول فروردین ماه تا پایان اسفندماه هر سال می‌باشد.

ماده ۱۴ ـ بودجه سازمان همه ساله براساس پیش‌بینی هزینه‌ها و درآمدهای حاصل توسط رییس کل سازمان‌تهیه و تنظیم و جهت تصویب به شورای سیاستگذاری ارسال می‌گردد.

ماده ۱۵ ـ منابع درآمد سازمان عبارت است از :
۱ – کلیه درآمدهای مرکز توسعه صادرات ایران قبل از ادغام در مراکز تهیه و توزیع کالا.
۲ ـ کلیه درآمدهای مراکز تهیه و توزیع کالا قبل از ادغام مرکز توسعه صادرات ایران در مراکز تهیه و توزیع کالا.
۳ ـ درآمدهای ناشی از ارایه خدمات و حق عضویت واحدهای تجاری و تولیدی در سازمان‌، قبول هدایا و سایردرآمدها در چارچوب قوانین و مقررات‌.
۴ـ اعتبارات و کمکهای سالانه در بودجه کل کشور.

ماده ۱۶ ـ دارندگان حق امضای چکها و اسناد تعهدآور مالی عبارتند از رییس کل و معاون ذی‌ربط سازمان ویک نفر از کارکنان سازمان به انتخاب رییس کل که چکها و اسناد مزبور با امضای دو نفر از افراد فوق‌الذکر معتبرخواهد بود.

فصل پنجم ـ مقررات مختلف سازمان توسعه تجارت

ماده ۱۷ ـ آیین‌نامه استخدامی سازمان توسط رییس کل تهیه و با پیشنهاد وزیر بازرگانی به تصویب هیأت‌وزیران خواهد رسید و هرگونه اصلاحات بعدی آن نیز به ترتیب فوق خواهد بود.

ماده ۱۸ ـ کلیات تشکیلات سازمان و تغییرات بعدی توسط سازمان توسعه تجارت ایران تهیه و به تأییدسازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور خواهد رسید.

ماده ۱۹ ـ به منظور تعامل سازمان با اقتصاد و تجارت جهانی‌، رییس کل سازمان می‌تواند با تأیید وزیر بازرگانیو با رعایت اصل (۱۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نسبت به تعیین زمان کار کارکنان در ایام هفته و انطباق‌آن با شرایط جهانی اقدام نماید.

ماده ۲۰ ـ تغییرات و اصلاحات در این اساسنامه بنا به پیشنهاد رییس کل سازمان و تأیید وزیر بازرگانی و رییس‌سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
این اساسنامه به موجب نامه شماره ۸۳.۳۰.۸۳۴۴ مورخ ۱۳۸۳.۶.۵ شورای نگهبان به تأیید شورای یادشده‌رسیده است‌.

محمدرضا عارف – معاون اول رییس جمهور

۱ -به موجب نامه شماره ۳۱۰۵۶.۴۸۹۵۳ مورخ ۱۳۸۳.۰۹.۰۸ دبیر هیأت دولت اعلام گردیده که بند (۴۰) تکرار شده است .
۲ – به موجب نامه شماره ۳۱۰۵۶.۴۸۹۵۳ مورخ ۱۳۸۳.۰۹.۰۸ دبیر هیأت دولت عبارت «علاوه بر وظایف مندرج در ماده (۵) به‌اشتباه «علاوه بر وظایف مندرج در ماده (۶) تحریر شده بود که به شرح فوق اصلاح گردید.